Rüqəyyə Kəbiri. Gecənin doqquz otuzu...

-

Gecənin doqquz otuzu...
Soyqun var içimdə
Doqquz otuz beşdə tutuqlanıram
Çalib çapdığım sevgini məhkəməyə buraxıram.
Soyqunçu mən
Hakim mən
Tək başına qazı önündəyəm...

Saatin onbir otuzu!
Etraf edən mən
Özümü savurub sovuran mən
Yalnızlığa məhkum olan mən

Tıq...tıq...tıq...
Qazi masasında on iki dəngəsiz tıqqıltı
Adsız zaman
Əqrəblər bir- birinə sancılan
Birləşdiyi
Sevişdiyi an
Səs tanrısının səssizliyi...

Yalnızlığım qulağımda zil çalır
Qaranlıq
Sukuta cumur....