-
“Gəl, dərdə gedək, gəl, könül”
Yunus Əmrə
Bir şirin uyquda dünya məst yatır,
Fələk xumarlanır, iblis baş qatır,
“Leyli bazarında Məcnun çan satır”,
Gəl, qoşulaq dərdə gedək, gəl, könül.
Qanqalı çiçəkli, gülləri xəşəm,
Yağmur həsrətlisi bir quru döşəm,
Biçilib sünbüllər, saralır kövşən,
Gəl, qoşulaq dərdə gedək, gəl, könül.
Dünya mənlik, ruhum sənlik deyil, canım,
Ya soysunlar dərimi, ya atəşdə yanım.
Biz dərdin butasıyıq, mehribanım!
Gəl, qoşulaq dərdə gedək, gəl, könül.
Ömür karvanını burda əyləyək,
Bağır basıb iqbalnamə söyləyək,
Ölüm ömürdən mərd, indi neyləyək?
Gəl, qoşulaq mərdə gedək, gəl, könül.
“Gəl, dərdə gedək, gəl, könül”
Yunus Əmrə
Bir şirin uyquda dünya məst yatır,
Fələk xumarlanır, iblis baş qatır,
“Leyli bazarında Məcnun çan satır”,
Gəl, qoşulaq dərdə gedək, gəl, könül.
Qanqalı çiçəkli, gülləri xəşəm,
Yağmur həsrətlisi bir quru döşəm,
Biçilib sünbüllər, saralır kövşən,
Gəl, qoşulaq dərdə gedək, gəl, könül.
Dünya mənlik, ruhum sənlik deyil, canım,
Ya soysunlar dərimi, ya atəşdə yanım.
Biz dərdin butasıyıq, mehribanım!
Gəl, qoşulaq dərdə gedək, gəl, könül.
Ömür karvanını burda əyləyək,
Bağır basıb iqbalnamə söyləyək,
Ölüm ömürdən mərd, indi neyləyək?
Gəl, qoşulaq mərdə gedək, gəl, könül.
