NARINGÜL. Uzağa məktub

-

Uzağa Məktub

Mən,
bir çıxılmazın
içində qalmışam.
heç yana yol yoxdur.
Sükutdan on addım irəli,
ümiddən on addım arxada
heçliyin sonuncu döngəsi
adlanan bir yerdir.
bir daşın üstünə çökmüşəm
hardansa tanış bir səs gəlir:
“ qadınım, çiçəyim, əzizim, darıxma, döz bir az”
Daşın üzərində daş kimi donmuşam
yoxsan....

Sən qurbət kimisən,
mən, burda – vətəndə qəribəm.
Qayıtsan, sükutu taparsan
orda görüşərik
Sükutun içində
əsirəm, yesirəm, gücsüzəm..
yoxsan....

Burda hər gun sənsiz ötüşür
Gecənin yarısı
pərvanə ölümü başlanır.
Od tutmuş həsrətin başına dolanır
çırpınır, yorulur
gecənin yarısı çıxır can...
yoxsan....

Qayıtsan, bu şəhər
səni tanıyacaq,
bu acı, bu sitəm
beləmi çəkilər, deyəcək.
Qayıtsan, sükutu unutma,
qayıtsan, heçliyi unutma!