-
Azər Əhmədov
ŞEİRLƏR
Dörd yenot
açıq pəncərənin
qarşısından keçib
heç nəyi vecinə almayan
məhlə uşaqları kimi
zəif işıqlanmış səkiylə
qaranlığın
içinə tərəf gedir
.
gözdən itsələr
avqust bitir
deyib köks ötürəcəkdim
amma onlar
bayaqdan orda
işıqla qaranlığın
sərhəddində durublar
eşələnirlər
.
və mən
düşünürəm ki
bu gecənin istisini
bütünlüklə canıma hopdurub
hələ aylarla yaşada bilərəm
----------------------------------------
1993
Sən idin
bir də
Basdar
Alabaş
Layka
Əlləş
Pələş
Çəmbər
Bozdar
Qarabaş
və başqa
daha kim vardı
Zəngi
Buna da bax: "Müasir Amerika şeirində qafiyələr, sənsiz və mənsiz şeirlər (Məqalə)"
ƏLAQ Ə
arvadım
nədir, indi boşanaqmı deyirsən
soruşur
və yadıma sən düşürsən
qonşumuzun evinin dalındakı
həyətin küncündə
dağdağanların
arxasında gizlənən
bəlkə məndən başqa
heç kimin toxunmadığı
yerə sürtülə-sürtülə
ağır-ağır açılan
taxta qapı
--------------------------------
4D
Biz
üz-üzə dayana bilmədiyimizdən
göz-gözə dayanmışıq
səni qucaqlamaq mümkün deyil
heç olmasa
əlimi atıb saçlarını oxşaya bilsəydim
gəl sən əllərini birləşdir
mən ayaqlarımın birini
sənin qollarının
arasından keçirib
o biri ayağıma dolayım
sonra da
mən əllərimi birləşdirim
sən ayaqlarını mənim qollarımın
arasından gətirib əllərinə çatdır
ilişib bir-birimizə fırlanaq
görək nə qədər
uzağa gedə bilərik bir-birimizdən
amma qollarımızın arası yoxmuş
bəs biz necə bağlanaq
.
görürsən
içimdəki hissləri səndən gizləyə bilmirəm
içim axıb çölə
dolmağa yer axtarır
sənin də için yoxdur ki…
belə olur bax
hisslərimizin ölçüsü
öz ölçümüzdən
böyük olanda
-------------------------------------------
HƏREYLAN
Önündəki təpələrə Şəngərək deyirdilər
biz orda quzu otarırdıq, qaz otarırdıq
qızların evciyinə qonaq gedirdik
şən keçirdik
.
sonra bildik
adı Səngərək imiş
torpaqlanıb üstünü ot bassa da
nişanələri hələ də qalan
o qazıqlar səngərlərmiş
orda Osmanlı əsgərləri
düşmənlə vuruşub
“vuruşmağa dəyər şeylər üçün”
.
güney, quzey, gündoğan, günbatan
sözlərini səndən öyrəndik
nobat quzeydənmi gələcək, güneydənmi
axşamlarımızın əsas sualıydı
amma güneyi quzey
quzeyi də güney bilirmişik
.
sonra öyrəndik
quzey deyilən əslində
güneydəki təpələrin quzeyiymiş
güney sandığımız da
quzeydəki təpələrin güneyi
.
payızında
hardansa uzaqlardan
ağ pambığa bənzər
metrlərlə uzun
“maral tüpürcəkləri”
uçub gəlirdi
xəyalımızda
gözəl-gözəl marallar canlandıraraq
yüyürüb tutmaq istəyirdik tüpürcəklərini
bəzən çatmırdıq
bəzən də əlimiz yetmirdi
.
şeylərin adını
yanlış öyrədib sevdirdin bizə
doğrunun acılar
çəkdirəcəyini bilirdin
.
bizə
xəyalla gerçəyin
yoxluqla varlığın
Güneylə Quzeyin
arasında qalıb
yaşamağı öyrətdin
.
sonra
ağ dumanlarına bürünüb
itdin
Buna da bax: "Amerikadan Azərbaycan şeirləri"
“Lassi ölən gün”
şeirini oxuyuram qızıma
bitirər-bitirməz
gözəl şeirdir
deyirəm
.
başıyla təsdiqləyir
.
Bu axşam oxuduğum dördüncü şeirdir
o birilərini
hətta izahat versəm də
sevməmişdi
amma bu şeiri yaxşı anladığı
baxışından bəllidir
.
gözəlliyi eyni vaxtda duyan iki adamın
bir-birinə baxmasının ləzzətini yaşayıram
.
Gecdir
qızım durub yatmağa gedir
arxasından
inəyi ölən gün yazıb bu şeiri -
pıçıldayıram astadan
hansı inəyi, ay ata, itdir ee ölən
necə hansı inəyi, şeirin sonunda görmürsənmi
inək ağır-ağır nəfəs alır
ay ata, Lassi it adıdır, inək nədir?
qızım ürəkdən gülür
.
İtdirmi ölən, öz itimi yoxsa dükanda gördüyü it?
Dükandakı it əlbəttə
öz iti ölsəydi
çox qəmli şeir olardı ki bu
Bəs qəmli deyil?
Yoxxx deyil, mənim yuxum gəlir,
gecən xeyrə qalsın
.
Şeiri bir də oxuyuram
tələsik də araşdırma edirəm google’da
Lassi dogrudan it adıymış ki
demək inək variantı aradan qalxdı
təzədən oxuyuram şeiri
görüm ölən hansı itdir
anlaya bilmirəm
qızım da artıq yataqdadır
utanıram təkrar soruşmağa
.
Belə çıxır heç nə anlamamışam şeirdən
bəs necə olub bu qədər xoşuma gəlib?
.
Kitab əlimdə
gedib mən də yatağa uzanıram
sabah dərsim olmadığını xatırlayıb
rahat-rahat nəfəs alıram
.
ümumiyyətlə, inəkdirmi ölən, itmi
bunların məsələyə nə dəxli var ki
şeiri mənə sevdirən
adamın səhər saat 5:40-da
bir kasa südlü yulaf əzməsi yeyib
uzaqdakı dükana
şey-şüy almağa getməsi
oldu
.
həm də bax
müəllif birinci sətirdəcə deyir saatın 5:40 olduğunu
bir də beşinci sətirdə soruşur ki
saatın da 5:40 olduğunu dedimmi sizə
.
çox gözəldir bu vallah
.
mən özüm də
bir vaxtlar lap tezdən
qış vaxtı hələ qaranlıqkən
evdən çıxıb
çörək almağa gedirdim
uzun növbələr olurdu
gecə saat 3-də də getsən
səndən əvvəl
xeyli adam görərdin növbədə
hər cürə adam gəlirdi ora
soyuqdan bir-birimizə qısılırdıq
hər şeydən danışırdıq
bir dəfə kişilərdən biri dedi ki
biz artıq aylardır yatmırıq
arvadlar bizi zornan durğuzub bura göndərir
bilin, biz axırda öləcəyik!
yuxusuzluqdan da ölməsək
soyuqdan öləcəyik
çörək də almasaq acından öləcəyik, başqası demişdi
əşşi axırı onsuz da ölümdür, üçüncü kişi demişdi
yuxusuzluq, soyuq, ya aclıq, nə fərqi var
amma gərək elə arvadları göndərək bura
onlar üşüməz bizim kimi
arvadın öz istisi özünə bəsdir
.
mən hər axşam lap tez yatırdım ki
gecəyarısı oyanıb
bir kasa yaxşı yulaf əzməsi yeyib
çörək dalınca gedəcəm
.
şeirdə də
adamın
səhər lap tezdən
dükana şey-şüy almağa
getməsindən daha çox
südlü yulaf əzməsi yeməsi
ləzzət eləmişdi mənə
.
gözəl şeydir yulaf əzməsi
