Pa atonnan, nə ağır yatdı bu oğlan, ölübə!
Nə də tərpənməyir üstündəki yorğan, ölübə!
Bu qədər qışqırığa durdu qonum-qonşu təmam,
Dəbərişməz də, veribdir, deyəsən, can, ölübə!
Demək olmaz dirilər tək yatıb, əlbət, duracaq,
Ölülər yatmağıdır, yox buna payan, ölübə!
Çox sovuqdur çıxan ahəstəcə tək-tək nəfəsi,
Bədənində donuşub, laxtalanıb qan, ölübə!
Cumuxub canına bitlər, birələr, hiss edəmir,
Çalsa əqrəb də hənuz eyləməz amman, ölübə!
Hansı bir doktora ərz etdim onun illətini,
Dedi: çək bundan əlin, boşla, bu çoxdan ölübə!
Nə masaj ilə, nə məsnui-tənəffüslə bunun
Və nə dağ ilə olur dərdinə dərman, ölübə!
Bunu hətta düşünüb cümlə müsəlman uşağı
Нər vilayətdə deyirlər: pa atonnan, ölübə!
Məzəli lap bu ki, bir parə urus damaları
Qoşulub bunlara derlər ki: müsəlman ölübə!
Aman, ay Molla dayı, bir kitab açdır, fala bax,
Tapmasan çarəsini sən də de ordan: ölübə!
